Z żałobnej karty - Inż. Tadeusz Mokrzycki (1926-2007)

    
     T. Mokrzycki urodził się 28 stycznia 1926 roku w Marysinie (woj.  wołyńskie). Jego ojciec był gajowym w dobrach hr. Czackiego. 6-klasową szkołę powszechną ukończył w Porycku. W roku szkolnym 1938/1939 uczył się w I klasie gimnazjum Seminarium Misjonarzy Księży Saletynów w Dębowcu k. Jasła. Wojna przerwała jego edukację; w tym czasie, dla zapewnienia bytu rodzinie, która uciekła z Kresów Wschodnich, podejmował różne prace – był stolarzem, górnikiem, robotnikiem leśnym.  Po 1945 roku osiadł z rodzicami na Ziemiach Zachodnich.
   W 1947 roku został przyjęty do Liceum Leśnego I stopnia w Zwierzyńcu n. Wieprzem. Po jego ukończeniu kontynuował naukę w Liceum Leśnym II stopnia w Brynku. Świadectwo maturalne Technikum Leśnego w Brynku otrzymał w 1952 roku. Dyplom inżyniera leśnika obronił eksternistycznie na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie w 1957 roku.
    W okresie od 1 lipca 1952 roku do 30 września 1952 roku pracował jako nauczyciel przedmiotów zawodowych w Technikum Leśnym w Starościnie. Z dniem 1 października 1952 roku podjął pracę w tym samym charakterze w Technikum Leśnym w Białowieży. 1 września 1954 roku powołany został na stanowisko zastępcy dyrektora ds. pedagogicznych. W okresie od marca do końca września 1957 roku pełnił obowiązki dyrektora technikum, a od 1 września 1959 roku do 31 sierpnia 1984 roku był dyrektorem Zespołu Szkół Leśnych w Białowieży. Następnie, do 1 września 1988 roku, pracował w niepełnym wymiarze godzin jako nauczyciel urządzania lasu. W latach 1956-1967 był kierownikiem Ośrodka Konsultacyjnego dla pracowników administracji leśnej na stopień technika leśnego, który działał przy białowieskim Technikum Leśnym.

       Zasługą T. Mokrzyckiego jest wybudowanie nowej szkoły leśnej w Białowieży, z salą gimnastyczną, zapleczem administracyjnym i gabinetami dla nauczycieli, także trzech 4-rodzinnych budynków mieszkalnych, ponadto internatu dla 412 wychowanków ze stołówką, kuchnią, pralnią i zapleczem gospodarczym, auli na 500 osób, kotłowni centralnego ogrzewania, boiska do gier małych, oczyszczalni ścieków, warsztatów dla praktycznego szkolenia uczniów, wykonanie oświetlenia alej, dróg dojazdowych i obiektów szkolnych oraz ogrodzenie tychże obiektów. W 1959 roku kierował pracami przy budowie pomnika przed cerkwią, upamiętniającego masowe egzekucje w czasie II wojny światowej.
     W czasie swojej pracy dbał o wysoki poziom nauczania, dyscyplinę, umiłowanie zawodu leśnika i poszanowanie munduru. Do ostatnich swych dni czynnie uczestniczył w życiu szkoły. Z jego rąk świadectwa ukończenia technikum otrzymało łącznie 2532 absolwentów. Był bardzo ceniony w swoim środowisku, a także przez władze zwierzchnie. Wielu absolwentów szkoły utrzymywało z nim do końca serdeczne kontakty.
   Wśród swoich hobby na pierwszym miejscu stawiał pszczelarstwo, któremu sporo czasu poświęcał, będąc już na emeryturze. Był członkiem szeregu organizacji społecznych i politycznych, pełniąc w nich odpowiedzialne funkcje. Miedzy innymi w marcu 1990 roku wszedł w skład zarządu Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” w Białowieży. 
   Za osiągnięcia w pracy dydaktycznej i wychowawczej otrzymał dwukrotnie nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania, nagrodę Kuratora Oświaty i Wychowania oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej. Rada Państwa nadała mu tytuł honorowy „Zasłużony nauczyciel”. Odznaczony był: Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Brązowym i Srebrnym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, Odznaką „Za zasługi dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego”, Honorową i Srebrną Odznaką „Zasłużony Białostocczyźnie”. Podczas uroczystości 50-lecia istnienia Technikum Leśnego (w 2001 roku) otrzymał Kordelas Leśnika Polskiego.

 Tadeusz Mokrzycki pochowany został 27 września 2007 roku, na cmentarzu w Białowieży.

Piotr Bajko
Zdjęcia źródło: http://zsl.bialowieza.lasy.pl/po50/po50.htm