Najpierw trzeba mieć ideę

„Najpierw trzeba mieć ideę. Potem pojechać w teren, porozmawiać z ludźmi, ułożyć scenariusz. Jeżeli temat nie jest wart realizacji – odpada. W trakcie pracy dodatkowo bardzo ważna jest kwestia twojego wpływu na ludzi – czy potrafisz z nimi rozmawiać tak, by chcieli ci coś opowiadać, poświęcić jeden czy dwa dni” – opowiada o swej pracy Jerzy Kalina.

Jerzy Kalina

W ramach spotkań z filmem dokumentalnym w Muzeum Kultury Białoruskiej zdecydował się pokazać kilka swoich zrealizowanych już projektów. Projektów zauważonych, docenionych i nagrodzonych nie tylko w Polsce, ale i za granicą. Były to: „Ostatni dyktator Europy?”, „Partyzancka szkoła”, „Od głodu i moru” oraz „Łaski Św. Dymitra”
Ważną rolę w dokumentach Jerzego Kaliny spełnia podkład muzyczny. Obraz – owszem – przekazuje ważne treści, ale muzyka ... ta, mam wrażenie, pozwala bardziej zbliżyć się do stanowiska twórcy filmu wobec danego tematu. Szczególnie ciekawy pod tym względem jest „Ostatni dyktator Europy?”. Przed oczyma widza obraz co raz się zmienia - pojawia się Aleksander Łukaszenka składający przysięgę na konstytucję, tłumione rękoma policji zamieszki na ulicach, politycy opozycji ze swoją oceną sytuacji, starsza kobieta, której słowa zapadają w pamięć: „Każda władza pochodzi od Boga. Nasz prezydent jest pomazańcem Bożym, jak i inni przed nim”..... W tle większej części filmu słychać muzykę, która kojarzy się po trochu z paradą i przedstawieniem, która ma w sobie coś z jakiejś makabrycznej orkiestry cyrkowej. Zderzenie słów i obrazów z muzyką potęgują wrażenia, pobudzają do refleksji.
Drugi film dotyczący Białorusi to ”Partyzancka szkoła”. Za ten obraz reżyser otrzymał nagrodę im. Kazimierza Dziewianowskiego w kategorii publikacji o problemach międzynarodowych – „za realizację niemożliwej do zrealizowania relacji o ostatnim w stolicy Białorusi liceum z białoruskim językiem nauczania”. Historia walki uczniów, rodziców i nauczycieli mińskiego liceum im. Jakuba Kołasa o prawo do nauki w języku ojczystym kraju, który zamieszkują, przywodzi na myśl te niedobre momenty historii Polski, gdy szkoła musiała zejść do podziemia w obawie przed represjami za nauczanie w języku polskim.
„Od głodu i moru” i „Łaski Św. Dymitra” to dokumenty poświęcone Białostocczyźnie i jej sprawom. Już z dala od świata polityki, bliżej spraw ducha regionu na ekranie pojawiły się odchodzące powoli w przeszłość babki – szeptuchy oraz starsi już mieszkańcy wsi Saki. Po raz kolejny można było zauważyć, jak bardzo inspiruje do twórczości białostocka wieś ze swymi problemami i radościami, z nieodłącznym przeplataniem się codzienności i mistyki.

J.Ch.

Podczas spotkania

Jerzy Kalina – historyk z wykształcenia. Pasjonuje się głównie problemami Białorusi i Białostocczyzny. Już w czasach studenckich zajął się dziennikarstwem. Będąc członkiem Białoruskiego Zrzeszenia Studentów współpracował z pismem „Sustreczy”. Następnie, razem z gronem kolegów, zakładał miesięcznik społeczno – kulturalny „Czasopis” oraz „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. W roku 1997 związał się z telewizją. Obecnie pracuje na stanowisku redaktora w Oddziale Terenowym TVP w Białymstoku i jest wydawcą bloku audycji mniejszości narodowych. Autor kilkudziesięciu reportaży i filmów dokumentalnych.
Niektóre nagrody i wyróżnienia:
- 2001 „Czarnobylcy” Grand Prix Stowarzyszenia Europejskich Telewizji Regionalnych w Porto (Portugalia)
- 2001 „Od moru i głodu” Nagroda Główna I Międzynarodowego Przeglądu Filmów Ekologicznych „Ekoraj” w Rajgrodzie.
- 2001 „Od moru i głodu” III nagroda Przeglądu Twórczości Dziennikarskiej Reporterów Telewizji Regionalnych.
- 2002 „Pogoń za prawdą” Nagroda Główna austriackiego oddziału Stowarzyszenia Dziennikarze Bez Granic.
- 2003 „Czarnobylcy” Grand Prix Międzynarodowego Festiwalu Filmów Ekologicznych „Ekoforum” w Bielsku Białej.
- 2003 „Pogoń za prawdą” wyróżnienie na Festiwalu Filmowym w Volader w Meksyku.
 

Urząd Miasta Hajnówka  17-200 Hajnówka ul. Zina 1
tel. 0 prefix 85 6822180, 6826444