Ilo¶æ ods³on: 5467   Data publikacji:  2005-06-22

Bia³oruski Festyn Ludowy "Krynoczka"

     Tradycyjne miejsce Bia³oruskiego Festynu Ludowego "Krynoczka" jakim by³o przez kilka ostatnich lat osiedle Mazury, zast±pione zosta³o w tym roku amfiteatrem miejskim. Decyzja przeniesienia imprezy podyktowana by³± wygod± ogl±daj±cych. Festyn odby³ siê 21 czerwca i zgromadzi³ w parku miejskim liczn± publiczno¶æ. Organizatorami uroczysto¶ci byli: Zarz±d G³ówny Bia³oruskiego Towarzystwa Spo³eczno-Kulturalnego w Bia³ymstoku, Muzeum i O¶rodek Kultury Bia³oruskiej, Odzia³ BTSK w Bia³ymstoku oraz Hajnowski Dom Kultury.
Na festynie wyst±pili:
- Zespó³ Laleczki z Obuchowa (Bia³oru¶)
- Zespó³ Zniczka (ZSZNJB w Hajnówce)
- Chór Hajnowskiego Domu Kultury
- Zespó³ Tañca Ludowego Przepiórka (HDK Hajnówka)
- Zespó³ Zorka (Bia³ystok)
- Zespó³ Prymaki (Gródek)
- Zespó³ Wokalny z Orzeszkowa
- Zespó³ Krynica (Bia³ystok)
- Laureaci szkolnego konkursu "Piosenka Bia³oruska"

Go¶æ wieczoru zespó³ "Laleczki" z Bia³orusi oprócz wielkich braw, otrzyma³ za wystêp prezent w postaci pi³ki oraz kosza s³odyczy ufundowany przez Burmistrza Miasta Hajnówki.

Cudowne ¼róde³ko (¦wiêto Krynoczka)

    W cichej dolinie Puszczy Bia³owieskiej w¶ród wiekowych dêbów, w odleg³o¶ci 3 km od Hajnówki, istnieje ¼ród³o, które powszechnie znane jest  jako ¶wiêta „Krynoczka". Odbywaj± siê tam coroczne uroczyste obrzêdy ¦wiêta ¦w.Trójcy. Przybywaj± na nie prawos³awni wierni z Podlasia i z ca³ej Polski wierz±c w cudown± uzdrawiaj±c± moc ¶wiêtego ¼róde³ka. Tradycja wymaga zabrania z domu chusteczki by tam u ¼ród³a umyæ siê i wytrzeæ ni± chore miejsce po czym zostawiæ na p³ocie czy krzaku.
    Nazwa Krynoczka powsta³a stosunkowo niedawno. Najstarsze dokumenty mówi± o uroczysku „Miednoje". Nazwa wi±¿e siê z p³yn±cym w pobli¿u strumyku „Miednoje". Dzi¶ ta nazwa nie istnieje, przerodzi³a siê w „Krynoczkê" — ma to zwi±zek z krynic±, a ¶ci¶lej z cudownym ¼ród³em a nie stru­mykiem. Ta dawniej ¶wiêta „Krynica" (dzi¶ studnia), ¿ywa ¶wiêta wo­da, w¶ród tej ciszy le¶nej, od czasów niepamiêtnych, moc± swej cudotwórczej si³y uwieczni³a i u¶wiêci³a tê miejscowo¶æ i zwi±za³a z tym miejscem swych wiernych na wieki. ¯adne drukowane materia³y, czy dokumenty o tym ¶wiêtym miejscu nie mówi±. Istnieje tylko legen­da i tradycja.
   Odno¶nie tradycji „Krynoczki" najstarsi mieszkañcy terenu twierdz±, ¿e obyczaj siêga pojawienia siê na tym terenie chrze¶cijañstwa. Mówi siê tak¿e, ¿e tê ¶wiêt± tradycjê zapocz±tkowali mnisi Kijowsko-Pieczerskoj £awry, którzy chroni±c swe ¿ycie przed napadami tatarskimi, znale¼li spokojn± przystañ w¶ród tych mokrade³ i cichych lasów. Przy ¼róde³ku postawili ma³± cerkiewkê i od tego momentu zaczêli przychodziæ tutaj ludzie, aby siê modliæ.
    Za panowania w Kijowie ksiêcia W³odzimierza Monomacha zmar³ego w 1125 r. rozpoczynaj± siê tatarskie najazdy na Kijów i Kijowsko-Pieczersk± £awrê. Mnisi w obronie swego ¿ycia rozbiegli siê po ca³ym terenie. Niektórzy z nich zatrzymali siê na Poczajewskiej Górze, inni wyruszyli w stronê Brze¶cia i Narwi na tereny dzisiejszej Puszczy Bia³owieskiej. Tu rozpowszechniali wiarê prawos³awn± w¶ród mieszkañców puszczy, S³owian wschodnich. By³ moment, kiedy zna­le¼li ¼ród³o czystej, ¿ywotwornej wody. W pobli¿u ¼ród³a postawili krzy¿, który ju¿ o wszystkim mówi³, ³±czy³ ¼ród³o z ¿yciem, zdrowiem i zbawieniem, a mnichów z modlitw±. Mni­si na terenie dzisiejszej Narwi za³o¿yli parafiê, gdzie pó¼niej wybudowano Cerkiew. To ¶wiête ¼ród³o przez ca³e wieki znane by³o tylko najbli¿szym mieszkañcom. Z up³ywem czasu kr±g siê poszerza³ — ¶wiête ¼ród³o zaczê³o byæ znane mnichom wileñskim. Podczas pielgrzymek do Klasztoru Wirowskiego i do Le¶nej zatrzymywali siê tu, odpoczywali, modlili siê. By³a to dla nich swego rodzaju przystañ, która dawa³a im si³y do dalszej wêdrówki. Okoliczni mieszkañcy wiedzieli o terminach przybycia tych ¶wiêtych p±tników i przybywali tu razem z nimi na wspólne modlitwy. Kr±g wiernych przybywaj±cych do ¶wiêtego miejsca poszerza³ siê z roku na rok i tak sta³y siê wszystkim znane uroczysto¶ci ¶wiêtej „Krynoczki."

Cerkiew „Krynoczka" zosta³a wybudowana w 1848 r. w czasie poby­tu na parafii ks. Parfenia Bazylewskiego, ze sk³adek parafian na ³±czn± sumê 150 rubli. Celem pobudowania ¶wi±tyni by³o podniesienie rangi tego miejsca, które by³o znane od wielu wieków

Na podstawie "150 Lat Krynoczki" Ks.mgr Eugeniusza Podgajeckiego


Urz±d Miasta Hajnówka  17-200 Hajnówka ul. Zina 1
tel. 0 prefix 85 6822180, 6826444